محمد دهشتی؛ جواد ادبی فیروزجاه؛ مهدی فتاح زاده فشخامی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی میزان پایداری گردشگری ورزشی استان گیلان از دیدگاه گردشگران ورزشی و جامعه میزبان بود. جامعه آماری کلیه ساکنان محلی (جامعه میزبان) و گردشگران‌ورزشی بودند که به استان گیلان (شهرهای فومن، شفت، لاهیجان، تالش) سفر کرده بودند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها 400 پرسشنامه توزیع و در نهایت 392 پرسشنامه تکمیل شد. جهت تحلیل داده‌ها ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی میزان پایداری گردشگری ورزشی استان گیلان از دیدگاه گردشگران ورزشی و جامعه میزبان بود. جامعه آماری کلیه ساکنان محلی (جامعه میزبان) و گردشگران‌ورزشی بودند که به استان گیلان (شهرهای فومن، شفت، لاهیجان، تالش) سفر کرده بودند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها 400 پرسشنامه توزیع و در نهایت 392 پرسشنامه تکمیل شد. جهت تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و به منظور سنجش پایداری از مدل‌های رادار (AMOEBA) و بارومتر پایداری پرسکات آلن استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان پایداری گردشگری ورزشی استان گیلان در حالت کلی از نظر جامعه میزبان و گردشگران ورزشی در هر سه مولفه مربوط به توسعه پایدار شامل، اقتصادی (512/0)، اجتماعی، فرهنگی (448/0) و زیست محیطی (449/0)، در حالت «پایداری متوسط» قرار داشته و تا رسیدن به حالت «پایداری» فاصله زیادی دارد. از نظر جامعه میزبان بعد اقتصادی (493/0)، بعد اجتماعی-فرهنگی (434/0) دارای پایداری متوسط و بعد زیست محیطی (386/0) ناپایدار می‌باشد. همچنین از نظر گردشگران ورزشی بعد اقتصادی (532/0)، بعداجتماعی- فرهنگی (463/0) و بعد زیست محیطی (513/0) دارای پایداری متوسط می‌باشد. پیشنهاد می‌شود که مسئولان برنامه‌های عملی به منظور برخورداری جامعه میزبان از مزایای حاصل از گردشگری ورزشی وحفظ محیط زیست و جلوگیری از آسیب به محیط طبیعی داشته باشند.
